آزمایش پوستی سل یکی از رایج ترین روش ها در ایالات متحده برای تشخیص این بیماری می باشد. آزمایش پوستی با تزریق یک عصاره پروتئینی روی بازوی فرد صورت می گیرد. طی دو تا سه روز، فرد آزمایش شده برای سل باید به پزشک معالجه کند تا از وجود یا عدم واکنش مثبت در پوست اطمینان حاصل کنند. واکنش به این بیماری می تواند شامل سخت یا متورم شدن قسمت تزریق شده باشد. در واقع واکنش مثبت به این معناست که فرد به بیماری سل مبتلا شده است. برای تشخیص عفونت فعال راه های دیگری نیز موجود میباشد مانند: گرفتن عکس از قفسه سینه یا معینه جسمی از دیگر روشهای رایج برای تشخیص این بیماری می باشد. در کشورها و مناطقی که آمار مبتلایان به سل بالا می باشد، مانند هند، چین و اندونزی آزمایش خون در تشخیص سل موفق تر است.
مردمی که در تماس‌های طولانی مدت، مکرر یا نزدیک به افراد مبتلا به سل هستند در معرض خطر آلوده شدن به عفونت با نرخ عفونت حدود ۲۲ درصد می‌باشند.[۴۱] یک فرد مبتلا به سل فعال اما درمان نشده می‌تواند ۱۰-۱۵ نفر یا بیشتر را در هر سال آلوده کند.[۴] به‌طور معمول، تنها افراد دارای سل فعال این بیماری را انتقال می‌دهند. تصور نمی‌شود که افراد مبتلا به عفونت نهفته، مسری باشند.[۱] احتمال انتقال از فردی به فرد دیگر به عوامل متعددی بستگی دارد که این عوامل عبارتند از تعداد قطرات عفونی که حامل منتشر می‌کند، کارآمدی تهویه محیط زیست افراد، مدت زمان در معرض قرار گرفتن، میزان واگیردار بودن گونه «مایکوباکتریوم توبرکلوزیس» و سطح ایمنی در فرد غیرآلوده.
[۵۹][۲] از این رو، درمان اغلب قبل از تأیید کشت‌ها آغاز می‌شود.[۶۰]
کارشناسان معتقدند که یک سوم از جمعیت جهان مبتلا به «مایکوباکتریوم توبرکلوزیس» هستند[۴] و در هر ثانیه یک نفر به این تعداد افزوده می‌شود.[۴] در سال ۲۰۰۷، ۱۳٫۷ میلیون مورد مزمن در سطح جهان فعال بودند.[۵] در سال ۲۰۱۰، حدود ۸٫۸ میلیون مورد جدید به وجود آمده و ۱٫۵ میلیون مورد نیز به مرگ انجامید که عمدتاً در کشورهای در حال توسعه رخ داده است.[۶] تعداد مطلق موارد ابتلا به سل از سال ۲۰۰۶ رو به کاهش بوده‌است و موارد جدید از سال ۲۰۰۲ کاهش یافته‌است.[۶] سل به‌طور یکنواخت در سراسر جهان توزیع نشده است. تست توبرکولین حدود ۸۰٪ از جمعیت حاضر در بسیاری از کشورهای آسیایی و آفریقایی مثبت بوده است اما تنها تست ۵–۱۰٪ بیماری سل واگیر دار است یا خیر از جمعیت ایالات متحده مثبت بوده است.[۱] مردم کشورهای در حال توسعه به دلیل کمبود ایمنی، بیشتر در معرض خطر سل قرار دارند.
هنگامی که سیستم ایمنی بدن به گلوتن موجود در غذا واکنش بیش از حد نشان می‌دهد، برآمدگی‌های کوچک پرز‌مانند (ویلی‌ها) که در روده‌ی کوچک قرار دارند، آسیب می‌بینند. پرز‌ها جذب ویتامین‌ها، مواد معدنی و سایر مواد مغذی موجود در غذایی که می‌خورید را بر عهده دارند. اگر پرزهای (ویلی) روده‌ی شما آسیب دیده‌باشد، نمی‌توانید مواد مغذی کافی دریافت کنید، حتی اگر حجم زیادی غذا خورده‌باشید.
افراد مبتلا به سندرم فرد سفت ممکن است نتوانند راه بروند یا حرکت کنند یا از ترک خانه بترسند زیرا سر و صدای خیابان می‌تواند باعث تشنج آنها شود.
حمید فرخ نژاد عرب نیست دوستان ،قنواتیه که یه قومیت بینابین ل...
عوامل متعددی مردم را در ابتلا به عفونت سل مستعدتر می‌نمایند. مهم‌ترین عامل خطرساز در سراسر جهان اچ‌آی‌وی است؛ ۱۳٪ درصد از تمام موارد ابتلا به سل آلوده به ویروس اچ‌آی‌وی هستند.
[۷] سل در اکثر نقاط کانادا، بریتانیا و آمریکا شایع نیست، بنابراین بی‌سی‌جی فقط برای افرادی که در معرض خطر بالا قرار دارند، استفاده می‌شود.[۶۷][۶۸][۶۹] یکی از دلایل عدم استفاده از واکسن این است که باعث می‌شود تست پوستی توبرکولین مثبت کاذب شود که این آزمون را برای غربالگری این بیماری بی‌فایده می‌نماید.[۶۹] واکسن‌های جدید در دست تهیه هستند.[۷] بهداشت عمومی[ویرایش]
در اینجا یک مرور کلی از غذاهایی که حاوی گلوتن یا بدون گلوتن هستند می‌کنیم. از خوردن غذاها و نوشیدنی‌های حاوی گلوتن زیر باید همیشه اجتناب کنید:
● سفر به مناطقی با میزان بالای سل نیز می‌تواند خطر ابتلا به عفونت باکتریایی را افزایش دهد. این مناطق عبارتند از:
● باکتری سل از طریق قطرات آلوده در هوا منتقل می‌شود. هنگامی که این قطرات وارد هوا می‌شوند، هرکسی که در نزدیکی است می‌تواند آنها را استنشاق کند.
آخرین مطالب ۹ عادت صبحگاهی که نشانه نظم و سلامت است
بیماری سلیاک علائم مختلفی دارد و برخی از علائم آن را در مطالب بالاتر اشاره کردیم. یکی از ویژگی‌های دیگری که بیماری سلیاک دارد نفخ شکم است. در افرادی که نفخ بروز می‌کند می‌تواند با سر و صدای شکم خود را نشان دهد. زیرا نفخ به معنی گیر افتادن گاز در روده‌ها است و به همین دلیل با حرکت آن درون روده، صدای شکم بلندتر می‌شود و بهتر بروز می‌کند.